De competitie
Inmiddels hebben we er een paar speelweekenden en avonden op zitten. Door het vrijplannen van het eerste weekend zijn er nogal wat wedstrijden op een doordeweekse avond gespeeld en dat was niet altijd even handig. Dat station is inmiddels gepasseerd en kunnen we een redelijk beeld geven van hoe ‘we ervoor staan’. Dan mogen we de conclusie trekken, als we kijken naar de teams waarvan een prestatie verwacht mag worden, dat we het soms boven verwachting doen, soms ook niet. Met name het eerste team staat op dit moment nog maar op twee punten. En dat is jammer, zeker omdat het verwachtingspatroon hierbij misschien anders was. Afgelopen zondag werd duidelijk dat een jonge ploeg onder druk kan verkrampen waardoor een ogenschijnlijk best wel te winnen wedstrijd uit de handen glipt. De reacties vanuit het publiek zijn dan soms niet mild. Dat is voor te stellen want ook de supporters hebben het idee dat er veel meer in zit. Aan de andere kant denk ik dat je als publiek – in zo’n situatie – maar één ding kan doen; blijf achter de ploeg staan! Ook als het mis gaat en het tij niet meer kan worden gekeerd. Ik ben er van overtuigd dat als deze ploeg eenmaal het (zelf)vertrouwen heeft – en supporters spelen in dat proces een belangrijke rol – er in Eindhoven voor tegenstanders niets meer te halen valt.
Arbitrage
Ondertussen wordt op de achtergrond hard gewerkt aan het bouwen aan onze speerpunten van beleid. Onze nieuwe scheidsrechtercoördinator Rita van der Slik zit inmiddels midden in de materie, nadat ze mocht instappen toen het seizoen al in volle gang was. En dat heeft ze geweten. Ondertussen lijkt het er steeds meer op dat de planning weer rond is en we als DSC aan onze verplichtingen voldoen. Toch zal in de uitwerking van ons eigen masterplan Arbitrage de switch worden gemaakt naar ‘willen en uitdaging’, in plaats van ‘moeten en verplichting’. We zijn wat dat betreft op de goede weg. Als de zaalcompetitie start, zullen onze A1 en eerste team gaan spelen met een jury en een schotklok. Ook daar zullen we invulling aan moeten geven. Toch hebben we binnen DSC al zo’n 14 mensen bereid gevonden om de functie van juryvoorzitter en schotklokbediener te vervullen. Dank daarvoor.
Sponsorwerkgroep
De sponsorcommissie gaat als een speer. Het shirtsponsorplan is het eerste item op de agenda en daar ligt een flinke uitdaging om voor maar liefst 25 ploegen een sponsor te vinden. Ik weet niet of u het een beetje bijhoudt op de site maar de score lijkt met de dag te veranderen.
In mijn ogen is dit een voorbeeld van hetgeen ons beleid voorstaat. Door eerst te werken aan het waarom, het creëren van draagvlak en het betrekken van mensen om ‘de organisatie’ neer te zetten, blijkt dat in de uitvoering zaken soepel zullen verlopen. Complimenten aan Cor-Jan en zijn sponsorwerkgroep voor de manier waarop ze hiermee aan de slag zijn gegaan
Agenda en open dag
Daarnaast zou ik iedereen willen uitnodigen om op onze site eens te klikken op de agenda van DSC. Dan krijgt u een beeld van wat er de komende maanden, naast korfbal, zoal te doen is bij DSC. Gezellige dagen en avonden met verschillende thema’s zorgen ervoor dat we ook bij andere gelegenheden een gezellige club zijn. Daar staat ook de open dag tussen op 24 oktober as. Een spelcircuit, een springkussen, clinics door de spelers van de eerste selectie worden gegeven en nog een verrassing zullen zorgen voor een onvergetelijke dag. De organisatie kan bovendien nog wel wat hulp gebruiken. Via Jolanda de Vos (j.devos@kvdsc.nl) kun u zich nog aanmelden.
Albert
Ik ga afsluiten. Als je personen noemt die je ergens voor wilt complimenteren of bedanken, loop je altijd het risico dat je anderen tekort doet. Toch wil ik deze blog afsluiten met één persoon die ik hier in het zonnetje wil zetten; Albert de Greef. Als we er op zaterdag en/of zondag zijn, is hij te vinden achter de bar, vaak met broer Arnold. Door mijn rol binnen DSC ben ik ook op andere tijden wel eens in het clubhuis, soms midden in de week en dat kan dan ook wel op een ochtend of een middag zijn. Laatst had ik ’s middags een afspraak en liep een clubhuis binnen dat blonk als een spiegel. Tijdens mijn gesprek met één van onze leveranciers, zag ik Albert op zijn rubberlaarzen met allerlei schoonmaakapparatuur in de weer om ervoor te zorgen dat alles er weer perfect uit zou zien. Uiteindelijk blijkt dat Albert zo’n beetje elke dag in ons paviljoen te vinden is om – onder andere – ervoor te zorgen dat we met z’n allen steeds binnen mogen komen in een paviljoen waar we trots op mogen zijn. Als u nu in de komende tijd een bakje koffie, een ander drankje of wat te eten bestelt bij Albert, zeg dan gewoon even: “Oh ja, Albert. Bedankt hè”. Volgens mij vindt hij dat hartstikke leuk.
Met een welgemeende sportgroet,
Edwin Mulder