Zondagochtend. Day after. Vroeg. De regen daalt neer op het serre dak. Niet zachtjes. Maart. En toch valt er blijkbaar niet genoeg. Ik overzie de dag van gisteren. Overwinningen. Nederlagen. Ik laat ze. Voor een keer. Sorry. De aandacht gaat naar Alpen aan de Rijn.
De aanloop. Gedoe. Het tweede. Gepland op een lastige tijd. Aansluiten bij het eerste onmogelijk. Natuurlijk wil DSC haar sterkste reservebank. Verzoek. Verzetten. Ingewikkeld. Nee. Twee wedstrijden omdraaien. Probleem opgelost. Zou je denken. Dus niet. En waar gaat het om. Voor twee niets meer te halen. Tegenstander al gedegradeerd. Wedstrijd voor de boeken. Conclusie. Unfortunately. Dan spelen we niet. Iedereen kan het op zijn water aanvoelen. Prioriteiten liggen elders. Consequentie. Boete. Wedsstrijdpunten in mindering. Balen. Hetzij zo. Maar KNKV. Kom op zeg. In de league onmogelijk. Ook op het veld niet. DSC 2 ereklasse. Mag aantreden in de ochtend tegen tweede teams van ereklassers. Anders halen ze het eerste niet. Privileges voor de top. De hoofdklasse. Daar geldt dat niet voor. Twee maten heet zoiets. Of klassenjustitie. Ik vermoed. In dit stadium. Elke andere ploeg had deze keuze gemaakt. Het ging ergens om in Alpen aan de Rijn. Een play off ticket! Om na te denken. Koppeling in hoofdklasse? Of stop met de beschermde status van de reserveleague. Of werk mee. Neem die hoofdklasse serieus. Nu is het tobben. Heeft niets met top te maken. By the way. DSC had meegewerkt als het zo’n verzoek kreeg.
Genoeg. De wedstrijd. Het ging dus ergens om. Ik rijd op mijn gemak naar Alphen aan de Rijn. Ben ontspannen. Niets te verliezen. Alles te winnen. Je weet nooit. Maar. Tempo. DSC kan er maar moeilijk een vuist tegen maken. Er moet met drie verschil gewonnen worden. Tja. En winnen. Dat lukte de laatste twee seizoenen niet.
Op de tribune. Gunstig plekje zoeken. Weg van die in de weg staande pilaren. Voorstellen der ploegen. Uitgelatenheid. Supporters DSC laten zich horen. Ze willen nog wel een feestje. Doen er hun best voor. Elektriciteit in de lucht. DSC start verrassend. Bastiaans en Brekelmans in een vak. Tactische move. Antwoord op gevaarlijke heren. Tempo stelt zich in op de DSC dames.
De start. Honderd procent voor Tempo. Twee aanvallen. Twee scores. 2 – 0. DSC antwoordt. Strafworp. Zelfde minuut. 3 – 1. Nog een minuut later. Robert Roubos. 3 – 2. Toon gezet. Marloes Veenstra. Doorbraak. 3 - 3. Na negen minuten. Het is intensief. 4 – 3. Jelle Steenbeek. Hij gaat er nog wel meer scoren. Brekelmans vervolgens op de grond. Blessure. Behandeling duurt even. Altijd lastig. Maar. Lotte van Montfort vindt meteen de korf. 4 – 4. Edwin van der Weijde countert in de aanval daarop. Nog geen minuut later. Vrije bal. Timo de Wit. 5- 5. Brekelmans moet zich dan toch laten vervangen. Jonathan Verhulst komt. Van afstand scoort hij de 5 – 6. DSC heeft greep op de wedstrijd. Om en om naar 7 – 7. Dan tweemaal Verhulst. 7 – 9. Een gaatje. DSC houdt de marge even vast. Tot 10 – 10. Nog drie minuten. 11 – 11. 11 – 12 via een vrije bal. Nog minuut. Twee stippen. Eerst. 12 – 12. Dan. 12 – 13. Rust. Leuke wedstrijd. Spannend. Ploegen aan elkaar gewaagd. Laten elkaar niet echt los.
Timo de Wit brengt DSC direct na rust op 12 – 14. Dan. Minuut zevenentwintig. Jonathan Verhulst. Tweemaal. 12 – 16. Affluiten zou je denken. Dat kan natuurlijk niet. In het wielerrennen heet dat virtueel leider. Het duurt maar even. Tempo geeft geen krimp. Schakelt bij. Dat is klasse. Binnen twee minuten. 15 – 16. Lotte van Montfort houdt de marge op twee. Enkele minuten later. Edwin van der Weijde. Belangrijk voor zijn team. Tweemaal van afstand. Het maakt niet zoveel uit waar hij staat. 17 – 17. Nog dertien minuten. Tempo scoort 18 – 17. Dan een momentum. Lotte van Montfort scoort. Er volgt een fluitje….afgekeurd. Ik ga het nog eens terugzien. Breakpoint. Vijftien seconden later. 19 – 17. Nog elf. 20 – 17. Ik berust. Niet DSC. Marloes Veenstra en Lotte van Montfort. 20 – 19. Nog negen. DSC drukt. Tempo houdt de deur op slot. Nog vijf. 22 – 20. Guido Brekelmans. Terug in het veld. Voor Verhulst. Maakt drie minuten voor tijd 22 – 22. Kan dit nog? Wonderen bestaan. DSC doet weleens gekke dingen. Deze keer niet. 23 – 22. 23 – 23. Vervolgens 24 – 23. DSC krijgt het niet meer gekeerd. Wouter Blok bedankt een minuutje voor tijd zijn bank. DSC kan niet meer scoren.
Puntje? Was niet onverdiend geweest. Gezien het spelverloop. Gestreden. Goede wedstrijd gespeeld. Zoals het hele seizoen in uitwedstrijden. Maar Tempo is terecht geplaatst voor play off. Meeste punten. Sterke heren. Zeker Van der Weijde vandaag. Felicitaties zijn er voor Tempo. Ze mogen de tombola van de play off spelen. Naast Tempo. Groen Geel, Wageningen en AW/DTV. Die laatste wonnen knap in Driebergen. Voorspelling. Ik doe er niet aan. Het is onvoorspelbaar in dit stadium. Wedstrijden op zich. We gaan het zien. Wie heeft de flow? Wie krijgt de sleutel naar de league. Succes gewenst vanuit Eindhoven.
Voor DSC zit dit seizoen erop. Rhapsody In Blue? Soms. Derde. Maar. We zitten er niet zo ver van af. Die play off. Uit. Prima. Soms gewoon genieten. Thuis? Lastiger. Wat verkrampt. Alhoewel. Ik zag nog eens wat stukjes terug. Dat was aanvallend allemaal nog niet zo verkeerd. De ploeg heeft zich ontwikkeld. Uitstekend werk van Blok/Luyk. Nieuwerkerk en Avanti waren struikelblokken. Dat scheelt drie punten. Daarnaast. Geen winst tegen de nummers een en twee. Groen Geel en Tempo waren vooral in de Vijfkamp top. So Be It. Lisa Stanfield. Lekker zondagochtend nummer. De hoofdklasse. Bijzonder leuk. Iedere wedstrijd ging het erom. Het kon lang alle kanten op. Dan is derde voor nu prima.
Einde? Nee. We zijn er nog niet. De A1. Volop in de race. Gisteren veertig scores. Zaterdag wacht een belangrijke wedstrijd. Inzet play off. Tegenstander. TOP A1. Koploper. A1…..ga er van genieten. Supporters? Kom ze steunen. Maak er een herriebak van. Dat kunnen ze gebruiken. Dat verdienen ze.
Gegroet. Zeker ook mijn twee volgers bij Tempo.