Mixed Emotions. Stones. Zo’n dag was het wel. Ambivalent. Belangrijke wedstrijden. Spanning. Vreugde. Frustratie. Plezier. Carnaval. Troost zoeken. Anja. Gele kaarten. Uitgedoste mensen. Blijdschap om een tweede plek. Een minuut indrukwekkende stilte……………………
Om negen uur ging het los. Altijd even prime time voor het DKB. Albatros is te sterk voor de D1. SDO te sterk voor de C2 en A3. De B2 wint. Dat doet de C1 ook. Een NK plaats is dichtbij. Let op: je bent er nog niet. Je niet gek laten maken. Volgende week naar runner up DVO. Ze lieten verrassend punten liggen. Bleib scharf.
Rond tweeën in de Vijfkamp. Geert Relou en anderen hebben alles al klaar staan. Dat voelt goed. Het is ook Geert’s belang. Hij heeft haast. Voor een keer is korfbal niet nummer één. Carnaval wel. Ik krijg melding dat voor het eerst in jaren er geen livestream is. Onze man was dringend nodig op zijn eigen bedrijf. Kan gebeuren. Ik zie de B1. Ze winnen. Oranje Wit. Ze plaatsen zich daarmee voor de kwartfinale. Skon werk. Gefeliciteerd. 33 – 28. Doelpuntrijk. Voor rust al beslist. Na rust. Veel wissels. Patronen verdwijnen. Oranje Wit komt daardoor beter in de wedstrijd. Vandaar. Nu nog plek een vasthouden. Een kwartfinale voor eigen publiek is altijd leuker.
De A1 speelt de eerste ronde van het drieluik Nieuwerkerk. Start moeizaam. 0 – 4. Het duurt en duurt. DSC vindt de korf maar niet. Diep in de eerste helft komt DSC weer langszij en neemt voorzichtig het initiatief. In de tweede helft. DSC komt voor. Blijft dat ook. Komt niet in gevaar. Loopt echter niet echt weg omdat Nieuwerkerk vol energie blijft aanhaken. 21 – 18. Winst terecht.
Het tweede deel van het drieluik. De tweede teams. DSC dendert over Nieuwerkerk. Is heer en meester in de eerste helft. Doelpunten vallen simpel. 16 –10 rust na een 16 - 5 tussenstand. Kon nog veel meer zijn. Kat in het bakkie? Nou nee. Second half. Totaal ander beeld. Als ik na mijn plichtpleging in het paviljoen terugkeer in de zaal is het 16 – 13. Da is nie goe. DSC heeft het niet meer. Nieuwerkerk is er in gaan geloven. Die kans moet je ze niet geven. Vechtmachines. Dan worden energiebronnen vrijgemaakt. DSC heeft het lastig. Voor het eerst weer druk op de ketel. DSC herpakt zich wel. Surplus aan kwaliteit. 23 – 20. Nog een punt voor het fijn fisje. Edoch, nu volgen nummer twee en drie van de ranglijst.
Het laatste deel van het drieluik. DSC 1 – Nieuwerkerk 1. Opeens extra interessant door de verrassende uitslag in Zeeland. Het verhoogt de sfeer en spanning. Het moet DSC ook waarschuwen. In deze fase is elke wedstrijd een finale. Binnen een minuutje voel ik het al. Dit wordt pittig, heel pittig. Nieuwerkerk komt snel op 0 – 2. Heeft huiswerk gemaakt. Ze gaan er vol in. Kruipen in onze puntspelers. Dagen uit. Jagen op. Duelleren vanaf het begin. Zoeken de grenzen op. Voor DSC niet lekker. Dat is niet de grootste kracht. Via 2 – 2 gaat het gelijk op tot 7 – 7. DSC pakt dan een 10 – 7 voorsprong. Net voor rust. Aram Brouwer scoort 13 – 9. Eindelijk een gaatje. Nieuwerkerk verzilvert echter op slag van rust nog een strafworp. Bij 13 – 10 kan het publiek even ademhalen. Poeh. Nie super, nie slecht. But the man in green… of is het geel.
Tweede helft. Nieuwerkerk scoort meteen 13 – 11. DSC countert binnen vier minuten naar 16 – 11. Nummer zeventien zou de deur snel dicht kunnen doen. Nieuwerkerk blijft echter gaan. De energie en het geloof blijft. Via 16 – 12 naar 18 – 14. DSC houdt keurig de marge van vier. Het blijft ook onverminderd fel. Nieuwerkerk komt op twee punten. DSC weer op drie. Nieuwerkerk op twee. Het jojo't heen en weer. Vijf minuten voor tijd is de marge vier. Nieuwerkerk blijft het uit alle macht proberen maar de brandstof is langzaam op. DSC wint met 31 – 28.
De overwinning is terecht. Je maakt er meer dan Nieuwerkerk. Het was geen vriendelijke wedstrijd. Het was niet altijd fraai. Dat gaat ook niet als er zo fysiek gespeeld wordt. Er vielen kaarten. Tja. Dat is naar mijn mening geen oplossing meer. Wat schiet je daar in de wedstrijd mee op?
Schorsingen op een later moment. Vervolgens lopen spelers een jaar met een strop om hun nek binnen de lijnen. Het wordt rap, maar dan ook heel rap tijd, dat straffen lik op stuk worden. Dan heb je er in de directe situatie wat aan. Ik stoomde ook over het arbitrale optreden. Dat is uniek. Ik waardeer ze. Het was niet voor. Het was niet tegen. Het is zoals een leerkracht dat kan zeggen: “je hebt je best gedaan.” Vervolgens dat zinnetje: “maar het is echt niet voldoende.”
In de nazit is de strijdbijl meteen begraven. In het paviljoen wordt warmgelopen voor een lange nacht. Nieuwerkerk en DSC duiken carnaval in. De trouwste supporter van Nieuwerkerk heeft ook een geweldige tijd met al die uitgedoste mensen. Hij geniet zichtbaar.
Ik ga naar huis. Onderweg passeert de dag. We hebben het weer in eigen hand. Er volgen echter nog twee zware bergetappes. De eerste is col du DeetosSnel. De gedachten glijden naar de minuut stilte. Ik krijg het even koud. Vervolgens warm. Wat is het fijn en van grote waarde om je mixed emotions te kunnen delen bij DSC.