Ik kwam de hal binnen op een moment van opwinding. Discussie. Met de scheids. Spelers. Coaches. De wedstrijd is geëindigd. Zat die laatste bal op 16- 17 nu of niet? Nee. Daar was iedereen het tenslotte ook wel over eens. Het was na het fluitje. Caramba! Geen stuntje. Geen puntje. Dat had ik de A2 wel gegund. Goed voor de moraal. Nu is er alleen de smaak van een spannend slot.
Een wedstrijd later. DSC A1 – PKC A1. Er valt een gele kaart voor DSC. Minuut of tien voor tijd. De speler toont emotie. Het is een raar moment. Vrije bal. Twijfel bij spelers. Ik stoor me over het algemeen als we kaarten scoren. Als ze zo simpel vallen wordt het lastig. Dwaling? Te gretig? De scheids leidde namelijk een prima wedstrijd. Anyway. Het wordt het kantelpunt. Het is 17 – 17. De frustratie wordt omgezet in energie. Ita ut. In een keer stoomt DSC naar 21 – 17 om vervolgens te winnen met 25 – 19. De A1 is vrijwel in veilige haven. Het zal pechvogel Abigail ook goed doen. Ze staat al weken aan de kant. Komende week onder het mes. Sterkte.
Nog een wonderlijk moment. Het overkwam de schrijver. Breedtekorfbal, Een B3 tegen een B4. We stellen ons netjes voor bij aanvang van de wedstrijd. Twee DSC coaches. Dat mocht niet van de scheids. Er kan maar één coach zijn. In verwondering kijk ik hem aan. Maar één coach? Ik staak al heel snel mijn gesprekje met hem. Geen zin. Instrueer een verbouwereerd team. DSC wint. De man fluit verder prima. Maar ik baal dat mij het recht ontzegd wordt kinderen te begeleiden in hun spel, ze beter te maken, plezier te geven. Dit kan toch niet de bedoeling zijn bij jeugdkorfbal.
De dag verloopt leuk. Ik praat wat over #DSCtotindepuntjes en 20 februari. Maak een praatje met de keukenploeg, topteam. De B1 doet heel goede zaken. Het vijfde verliest van Animo. Bij andere ploegen winst en verlies. Het tweede wint van PKC. Eigenlijk stond dat na een minuutje of tien al vast. Ze pakken een voorsprong van vier tot zes punten. Dat blijft het de hele wedstrijd. Arjan Rietel maant zo nu en dan tot scherpte. Het valt niet mee. DSC is beter. Eigenlijk zijn ze dat elke week. Niet voor niets koploper. De teller stopt bij 32 – 22. Spektakel was het niet. Maar gewoon goed was het absoluut. Ik val in herhaling. DSC 2 zorgt voor leuk, fris kijkspel. Mooie doelpunten. Meestal veel doelpunten. Dus: hoge amusementswaarde.
Amusementswaarde. Daar werd op gehoopt bij DSC 1 – Tempo 1. Tempo koploper. Puntje voor op DSC. Het affiche van de hoofdklasse B dit weekend. De belangen zijn duidelijk. Er kunnen zaken gedaan worden. Beide ploegen zijn niet helemaal op oorlogssterkte. Na de 1 – 1 neemt Tempo een voorsprong. 1 – 3. DSC trekt in de zesde minuut de stand gelijk. 3 – 3. Vervolgens ontwikkelt zich een gelijk opgaande wedstrijd met nogal wat slordigheden. Beide coaches grijpen naar een wissel of wissels. Bij 9 – 9, net voor rust, slaat DSC voor het eerst een gaatje. 11 – 9. Dat is ook de ruststand.
Tweede helft. Twee aanvallen. 11 – 11. Vervolgens 11 – 12. In twee minuten is de wedstrijd gekanteld in het voordeel van Tempo. DSC komt vervolgens wel op 12 – 12 en 13 – 13. Maar Tempo is beduidend beter. Van de dertigste tot de vijfendertigste minuut wordt feitelijk de trekker overgehaald. 13 – 17. DSC komt amper tot goede aanvallen, komt amper onder de verdedigende druk vandaan. Tempo verdedigt uitermate scherp, fanatiek en is sterk in de verdedigende rebound. Aan de andere kant zijn ze erg effectief in de afwerking. Ik voel goed dat DSC het lastig krijgt het tij nog te keren. Het wordt 15 – 17. Maar het stokt met name in het eerste aanvalsvak van DSC. Gevolg, 15 – 19. Tempo speelt vanaf dat moment een gewonnen wedstrijd. Loopt langzaam verder weg. Het eindigt bij 22 – 27.
Ai. DSC was niet best. Vanuit dat oogpunt weinig amusementswaarde. Vanuit het oogpunt van Tempo wel. Ze verslaan DSC voor de tweede maal. Niets op af te dingen. De ploeg was scherper, energieker, effectiever, collectiever. Bovenal: ook veel slimmer. DSC kon niets van de goede prestaties van afgelopen weken in de wedstrijd brengen. Mooier kunnen we het niet maken. Incasseren. Accepteren. Long As I Can See The Light. CCR. Henk Snel begrijpt waarom. Come On. Nog vier wedstrijden. Nog acht punten te halen. Een doel om voor te gaan. Volgende week naar Den Haag. Die Haghe. Die zaten dicht bij een stunt tegen DeetosSnel. We zijn gewaarschuwd.