Zondagochtend. Ik staar. Een doos vol smaakjes. Waarom al die keuzes? Ik zoek gewone thee. Laptop aan. Regen klettert op het serre dak. En niet zachtjes. Overzie de uitslagen. Hmmm. Zoek passende muziek. Symfonie 1. Mozart. Andante. Zo voelt het na gisteren. Het eerste dagje DSC. Helaas zonder Bert de Vries. Bert beterschap. Spoedig herstel. Hopelijk zien we je weer snel achter de bar en in de zaal.
De ochtend. F, E’s en D’s verliezen. De D3 redt de eer. 15 – 4 winst op PSV. De D1 pakt een puntje. Ternauwernood. Tegen Rust Roest. In de C ook geen punten. Ik zie de C1 tegen PKC. 11 – 20. PKC. Fysiek sterk. Technisch verzorgd. Een opvallend goede dame. Ze zetten DSC vast. DSC komt amper onder die druk uit. Er wordt ook met te veel ontzag gespeeld. Hier en daar moedeloosheid. En op de momenten dat DSC scoort blijkt dat knokken loont. Met wat extra lef was het meer een wedstrijd geweest tegen deze sterke tegenstander. Die zondermeer terecht won.
De B2 en B3 komen ook niet tot winst. De B2 komt bij 9 – 10 even in de buurt van een resultaat. SDO B1 stelt echter snel orde op zaken. De A2 verliest bij Merwede A1. De eer is voor de A3. Winst op Stormvogels A1.
Ik grom bij het vierde. Geen complete ploeg. Op het laatste moment. Niet richting Dordrecht. Ik schakel van Mozart naar Peter Pan Speedrock. Onweer. Buiten de sportieve plicht richting tegenstander en scheidsrechter kost dit akkefietje geld. K… het kan mij niet schelen. Regelen. Uitgangspunt. Iedereen steunt een ploeg in nood. Dat is een solidaire opdracht. Simpel. We maken ploegen compleet. Verdelen de pijn in noodsituaties.
De A1. Eerste thuiswedstrijd. Achilles, Den Haag. Ik ben verwachtingsvol. Het begin is ook prima. Pikstart. 2 – 0. 4 – 0. Op alle fronten beter. Het gaspedaal gaat er echter af. Achilles bedient zich een hele wedstrijd van vertraging en achterverdediging. DSC lost het niet op. Verwonderlijk. Gevolg. Een moeizame wedstrijd. Achilles komt nog gelijk. DSC gast weer heel even. Komt snel weer voor. Het kabbelt vervolgens moeizaam naar 17 – 11. Laatste minuten. Enig leven in de brouwerij. Daar zorgt B1 speelster Maud Smulders voor. Invalbeurt. Eerste actie. Doorbraak. Score. Opleving. Ook op de tribune. Maar dat was het dan. De punten blijven overigens terecht in Eindhoven.
Bij twee. Niet anders. KVS wordt snel op achterstand gezet. 12 – 5 bij rust. Het had meer mogen zijn. Na rust. Versnelling. Nog acht minuten. Heel ruime voorsprong. 19 – 9. Door jassen. Verplichtingen in het paviljoen halen me uit de zaal. Als ik terugkom. Bijna tijd. 22 – 15. De ruime overwinning is toch beperkt. Zonde.
Via twitter worden de verrichtingen van DSC 3 gevolgd. In Driebergen. Geen winst. Dalto 2 is met 22 – 17 te sterk. Op zich geen schande.
DSC 1 en Meervogels 1 starten hun warming up. De opmaat voor deze wedstrijd begon echter al vroeger op de dag. Het hoofdklasseteam. Herkenbaar in nieuwe shirtjes. Ze zijn al een middag bezig. Opbouwen. Jurytafel. Reclameborden. Geluid. Muziek. Livestream, Banners van spelers. Kaartverkoop. Ontvangst team van de week. Analyseteam. Balen. Pech. Een error in het systeem. Ursache? Koffiekar. Het lijkt allemaal gewoon. It’s not. Complimenten. Nog een wens. Spandoeken. Ze hingen er niet. Oplossing: Iedere thuiswedstrijd wordt een jeugdteam verantwoordelijk. Dat waren we even vergeten dat dat zo was.
Meervogels. Promovendus. Onbekende tegenstander. Verloor de eerste twee wedstrijden. Vorige week een zware nederlaag tegen Tempo. Daar zullen ze geen twee keer zin in hebben. Dat is de waarschuwing vooraf voor DSC. Ze willen zich voor eigen publiek ook goed willen presenteren.
Ploegen lopen op. De D1 als team van de week. Voorstellen. Startsignaal. Goed arbitraal duo. DSC vliegt de eerste vijf minuten. 4 – 0. Kuin, droog schot. De Wit, mooie kleine kans. Roubos, bij de tweede stip. Van Montfort, vrije bal. Fijne start. Fortsetzung? Terugval. Slordigheden. Misverstandjes. Gemiste kansen. Verzanding. Meervogels pakt het op. Tiende minuut 4 – 3. Robert Roubos schiet in dezelfde minuut DSC naar 5 – 3. Bij 6 – 4. Even stoom. 10 – 4. Het is de twaalfde minuut. Meervogels neemt een time out. DSC laat daarna Meervogels weer terugkomen. Damn it. Vierentwintigste minuut. Ze zijn ze weer op twee punten. 12 – 10. Nog een minuutje. Tweemaal Roubos. Vijf voor rust. Hij stelt orde op zaken. 14 – 10.
After the Break. De Wit en de Kok schieten DSC van afstand naar 16 – 10. Vervolgens loopt DSC uit naar 19 – 11. De tweede helft is beter. Zorgvuldiger. Hoger tempo. Veel rebounds. Ongelooflijk wat vooral Guido Brekelmans in de rebound pakt. Supporters laten het bewonderend weten. De kritiek. Te veel gemiste kansen. In de wedstrijd is de angel er wel uit. DSC speelt een gewonnen wedstrijd. Het publiek begint zich meer druk te maken over wie de wedstrijduitslag goed zal hebben? Als Robert Roubos 20 – 11 binnen schiet hoor ik achter mij ‘teleurstellende geluiden.’ Die persoon ging voor andere winst. Bij Meervogels is het grote wisselen begonnen. Ze nemen een time out. DSC speelt de hele wedstrijd in de basisopstelling. Een verschil. In de slotfase repareert Meervogels de achterstand. Dat mag DSC zich aanrekenen. Vooral Mike Roos, hij zal zevenmaal scoren, is daar debet aan. Het slotakkoord is een one-hander van Lotte van Montfort. De teller stopt bij 23 – 17.
Op de overwinning valt niets af te dingen. DSC had vanaf het begin de overhand. Was op alle fronten beter. Spannend was het nooit. Eerste helft slordig. De tweede helft aantrekkelijker. Al was dat niet in de scores terug te zien. Critical point. De afwerking. Te veel kansen gebruikt. 19% rendement. Dat moet beter. Volgende week naar Kamerik. SDO. Zij hebben nog geen punten. Het zegt niets. In deze klasse hebben alle ploegen al puntverlies. Het zit nog dicht bij elkaar. See you.