One. Two. Three……’I Saw Here Standing There.’ Nog tien seconden. De B2. SDO B1 heeft net gelijk gescoord. DSC verdedigend onhandig. SDO is ook niet slim in het slot. Vrije bal. Last chance. Verantwoordelijk? Indy. Ze pakt de bal. Stelt zich op. Silence. Fluitje. Bal spelen. Stapje naar achter. Aangeef. Schot. Raak. Winst. Yes. Super Lady. Matchwinner. Apotheose.
Voor die wedstrijd. De D2. ’s Avonds team van de week. 8 – 4 winst op DKB. Verdiend. Na de B2. A2. Tegen DOT. Lekker potje. 18 – 18. Ook hier. Uitermate spannend. En de dag begon al mooi. Overwinningen van de E1, E2 en F1. De winst van de E1 wordt mij enthousiast gemeld. Twee moeders met bardienst. Voor de bar zit een van de speelsters. Ze luistert. Ze is stil. Bescheiden. Ik kijk haar aan. Smile. Zeven doelpunten. Ik knipoog.
De opmaat naar meer is begonnen. De A1 treft KZ. Goed team. Volwassen team. DSC heeft in het begin moeite. 1 – 5. Daarna loopt het beter. Maar wel in de achtervolging. 8 – 10 rust. Daarna. Weer demarrage. KZ. 8 – 14. DSC krabbelt op. Maar verder dan vier verschil komt het niet. KZ houdt de strot van DSC dicht. Aan die overwinning valt niet veel af te dingen.
Op vreemde bodem. De C1. Vroeg uit de veren. Tripje Arnemuiden. Ze zijn niet bij de les. De coach baalt. Eufemisme. 13 – 9. Dan is de terugreis best lang. De C2 wint wel. Top. Net zoals de B3. Voor de derde keer winst! Chapeau. De B4 speelt redelijk. Wint niet. Er worden te veel kansen gemist. Maar dat komt wel goed.
Intermezzo. Woensdagavond. Bestuursvergadering. Twee gasten wonen de vergadering bij. Studenten. Sporteconomie. Waaronder Roy uit onze A2. Ze maken een analyse. Pittige opdracht. Ze onderzoeken daarbinnen ook de tevredenheid. Er komt een enquête. Werk even tien minuutjes mee als je er een ontvangt. Ben benieuwd. Wat gaan deze jongeren ons adviseren? Krijgt DSC 2.0 weer een bouwsteen?
Intermezzo twee. Remco Winter is in de zaal. We spreken elkaar over de competitieopzet. Hoe zit het met spreiding? Waar komen die gaten vandaan? Wat kan anders? Welke concessie zouden de clubs moeten doen? Vragen stellen helpt. Verheldert. Ik kan dinsdag in het voorzittersoverleg van de regio vooruit.
DSC 2 - LDODK 3. Sprankelt het? Bij de start zeker. 7 – 1. Aimee Schuengel is niet te stoppen. Daarna? De glans gaat wat verloren. DSC speelt makkelijk. LDODK biedt zelf geen scherpte in de aanval. DSC balt naar een 18 – 12 ruststand. After thee. Verschil blijft. Geen moment gevaar. Geen moment op het puntje van mijn stoel. Is ook wel eens ontspannen. 29 – 21. Terechte winst. Maar dit had ook over de dertig kunnen zijn.
Ik krijg mee dat drie wint in Scheveningen. Zij het met enige mazzel op het eind. Ik zit inmiddels in plichtplegingen. Wedstrijdleiding begroeten. Team van de Week. Enkele gasten begroeten. DSC maakt zich op voor een spannende pot tegen Oost-Arnhem. Ze hebben de volle buit uit drie wedstrijden. DSC volgt op twee punten. Beide ploegen zijn goed in vorm. Dat belooft wat.
En het wordt ook wat. Na weer een mooi verzorgde entree van de supporters. Zowel DSC als Oost-Arnhem. Sfeertje! Maaike Roubos opent. 2 – 0. Via 3 – 1 naar 5 – 1. Dan 5 – 3. Het is duidelijk. Aanval 1 van DSC is hot. Aanval 2 van Oost-Arnhem is hot. Duidelijk is ook. Oost Arnhem probeert uit alle macht de rebound van de DSC heren te ontregelen. Het is een tactisch steekspel. Beide coaches zoeken naar plan B. Omstellen. Dat lijkt saai. Het is niet zo. Het golft. Het bruist. DSC heeft de hele eerste helft een scorend overwicht. Meerdere malen kans op een grotere voorsprong. Maar Oost-Arnhem countert geweldig. Gevolg. 14 – 13. Heerlijke eerste helft. Exquise.
Direct na rust. Eerste aanval. Strafworp Oost-Arnhem. 14 – 14. Het begint opnieuw. Startsein voor alles wat een wedstrijd mooi maakt. Spanning. Emotie. Strijd. Vechtlust. Gedoe met schotklok. Veel doelpunten. Om en om. Oost-Arnhem komt voor het eerst op voorsprong bij 14 – 15. DSC pakt weer over. Slaat een gaatje. 18 – 16. Oost-Arnhem komt vrij vlot weer terug. Minuut achtendertig. DSC weer op twee voor. 24 – 22. Minuut later. 24 – 24. Bij 25 – 25 komt Oost-Arnhem weer op voorsprong uit een vrije bal. Een strafworp brengt DSC langszij. Nog acht. Oost-Arnhem neemt overwicht. Komt op 26 – 28. Daarna ook 26 – 29. DSC wankelt. Maar komt schitterend terug. Timo de Wit. Vrije bal. 27 – 29. Nog vier. Robert Roubos. Tweemaal. DSC is back in town. Intens volg ik de gebeurtenissen. Tjonge. Dit kan alle kanten op. Een hectische en cruciale slotfase volgt. Oost-Arnhem krijgt direct een vrije bal. Die vielen overigens als rijpe appelen van de bomen vandaag. Maar is dit er een? Commotie bij DSC. Frustratie. Oost-Arnhem pakt de kans bekwaam uit. 29 – 30. Nog een minuut. DSC aanval. Er wordt geweldig verdedigd. Schot. Schotklok gaat terug naar vijfentwintig. Het klopt niet. Weer herrie. Terug naar zes. Dit moet dan in een keer. Anders is het gespeeld. En de Wit doet het. 30 – 30. DSC ontploft. Vreugde. Maar….nog zevenendertig. Time out. Even ademhappen. Oost Arnhem zoekt de kans. Zeventien seconden. Schot. Fluitje. Strafworp. ????? Opwinding. Ontsteltenis. De emoties op de tribune lopen over. Cha, cha, cha. Terugkijkend…….Ik ben maar een toeschouwer. Maar ook supporter. Het voelt klote. Oost-Arnhem scoort. DSC krijgt nog een schot. Forceert nog een kans. Vervelend. Maar hier heeft de scheids zeker gelijk. In deze heksenketel wordt dit echter anders beleefd.
Het zit er op. Oost-Arnhem wint. Misschien een wedstrijd die geen winnaar verdient. Gestolen kun je het ook niet noemen. Oost-Arnhem heeft er net als DSC voor gestreden. En hun ontlading is prachtig. Balen voor DSC. De teleurstelling aan de rode zijde zit diep. De adrenaline stormt door lijven. Ook ik heb mijn gevoelens en gedachten over die laatste twee minuten. En psychologisch of sociologisch kan ik veel verklaren. Het mag. Maar ik gaf ooit ethiek. Dat gaat over juist handelen. De actie richting de arbitrage. DSC. Met alle respect. Ondanks de psychologie. Njet. Kooiman en Bezemer zijn na de wedstrijd natuurlijk in mineur. Maar realistisch. Gericht op de volgende wedstrijd. Deden we het wel goed in de laatste seconden? Wat maakt dat we twee keer geweldig spelen maar wel verliezen?
Ik feliciteer Ron Steenbergen. We zijn het eens. Heerlijke wedstrijd. Voor Oost-Arnhem het aller heerlijkst. Voor DSC bitterzuur. But. ‘Don’t Look Back In Anger.’ Je koopt er niets voor. DSC – Oost-Arnhem. Een wedstrijd als een Madame Jeanette. Aromatisch. Spicy. Scherp. Hot. Hot. Hot.
Next week. Odik. Barneveld. Come on DSC.
En Jo beterschap.
Fijne zondag.