Zondagmorgen. The day after the night before. Het is inmiddels zomertijd. Had op geen beter moment gepland kunnen worden. Zojuist al een eerste overleg gehad met bestuur en TC over de finale komende zaterdag en alles wat daarbij komt kijken. De berichtgeving over onder andere kaartverkoop en busreizen volgt snel op de site en de socials.
Terug naar gisterenavond. Een kolkende Vijfkamp, stijf uitverkocht. De hal kleurt rood, wit en zwart. Het is duidelijk dat de spanning erop zit bij beide teams. TOP neemt het initiatief. DSC countert. Het beeld dat eigenlijk de hele eerste helft stand houdt. Via 4-6 en 5-7, naar 8-8. 11-10 bij rust. De teams zijn dan nog aan elkaar gewaagd, hoewel op dat moment ook wel duidelijk is dat TOP harder moet werken om de juiste mensen in stelling te brengen en de goaltjes mee te pikken. Na een wat gespannen begin, komt bij DSC meer de rust erin.
Na rust trekt TOP de stand nog even gelijk. Na 9 minuten staat echter de inmiddels bekende ‘kantelstand’ 16-12 op het scorebord. De stand waarin het DSC nogal eens overkwam dat de tegenstander aan een inhaalrace begon. Deze keer valt het de andere kant op, 17-12 met nog 13 minuten te spelen. Dat gaatje blijkt achteraf bezien uiteindelijk te groot te zijn. Met het inbrengen van Timo Winter, die prima invalt met 3 goals in 5 minuten, klampt TOP nog een klein beetje aan (17-15) maar Anne duwt met een afstandsschot de marge weer na 3. Met een stip komt TOP nog op 18-16 maar dan halen Coen en Timo de trekker definitief over. 20-16. Bovendien is TOP op dat moment door de wissels heen en lukt het niet meer om nog iemand te vinden die een doelpunt kan maken. De pijp bij Pikaar en Co is leeg.
Op 5 minuten voor tijd weet het publiek het ook. ‘Sta op als je voor DSC bent’, wordt gevolgd door ‘Tis stil aan de overkant’ en afgesloten met ‘Houdoe en bedankt, olé, olé’. De rood-witte kant van de Vijfkamp wordt stil; de rood-zwarte kant ontploft. Tijd om de achillespees van Timo wat rust te gunnen in de verdediging met een mooie invalbeurt van Mitch. TOP mag nog hun laatste doelpunt maken, waarna Maud bij het loslaten van haar afstandsshot al weet dat deze door de korf zal gaan en ze op weg gaat naar de supporters om alvast een feestje te vieren. Het slotakkoord is voor Jessie. 24-17. TOP op de knieën. Feest in de Vijfkamp.
Zaterdag de finale. Tegenstander nog onbekend. Na de winst van AWDTV gisterenavond gaan zij met HKC op herhaling. Die wedstrijd wordt dinsdag gespeeld. DSC kan met iets meer rust naar de finale toewerken. Vinden vooral de Roubosjes en de achillespees van Timo fijn. Ik schreef het al in eerdere stukjes: het is de weg naar deze finale geweest, die het zo mooi heeft gemaakt. Van wegkomen uit de degradatiezone, via het veroveren van die play-off plek naar de clash met TOP. Er is niets maar dan ook helemaal niets af te dingen op het feit dat DSC de finale speelt. Blok en Spoor hebben een volwassen team gesmeed, dat weet wat de opdracht is, situaties herkent, kan schakelen en altijd de rust bewaart. Dat heeft ze gebracht waar ze nu staan. In die finale. En dan wil je ‘m winnen ook.
Zaterdag
5 april
16.00 uur
Papendrecht
BE THERE!
Edwin Mulder
Voorzitter KV DSC