Laten we eens beginnen met het goede nieuws en een pluim naar alle vrijwilligers die zich in deze Coronatijd hiervoor inzetten: De trainingen op zaterdagochtend voor onze jongste jeugd, de vriendjes en vriendinnetjes én kinderen die zich via ‘Kies je sport’ hebben aangemeld. Elke keer weer een feestje op het veld van DSC met al die kids. Inmiddels staat de teller al op 18 (!) kinderen die zich hebben aangemeld als lid van DSC en vanaf volgend seizoen echte wedstrijden gaan spelen. Op het moment dat ik dit schrijf, kunnen het er ook al 19 of 20 zijn. En dat is een dikke vette thumbs up en een diepe buiging voor onze vrijwilligers die dit mogelijk maken. Ik zou zeggen…. ga een keer kijken, maar dat mag niet van Hugo. Dus voorlopig doen we het met de foto’s op FaceBook, waar het plezier vanaf spat. Genieten.
Inmiddels is de toolbox van Hugo uitgebreid met een nieuw speeltje: De stopknop. En die is gisteren ingedrukt. De aangekondigde versoepelingen die op 11 mei zouden ingaan, worden minimaal met één week uitgesteld. En dat is jammer, want naast het feit dat binnensport en sportscholen weer open zouden gaan, stonden er ook verdere versoepelingen voor de buitensport op het programma. Kijk, dat het zorgpersoneel in de ziekenhuizen het hart vasthoudt en op de laatste benen loopt, is evident. Terecht dat zij hun zorgen uiten over versoepelingen en het effect daarvan op het stijgen van het aantal opnames. Het aantal mensen dat met Covid in een ziekenhuisbed of op de IC ligt, zal eerst significant moeten dalen voordat verdere versoepelingen mogelijk zijn. En die snap ik. Maar laten we voorop stellen dat die mensen daar liggen omdat ze ziek zijn. En laat nu sport en bewegen hét middel zijn voor een betere gezondheid. Daar zit de tegenstrijdigheid. Sport wordt door de beleidsmakers en beslissers gezien als een sector, een sector waar kennelijk met argusogen naar wordt gekeken als het gaat om het naleven van de Coronamaatregelen. Dit, terwijl die sector in september en oktober vorig jaar bewezen heeft dat ze dit prima kunnen regelen. Ook mét een competitie en reisbewegingen.
Dus mogen we wel op het terras, met bier en bitterballen. Staan we lekker in de rij voor de Primark en de IKEA. Zijn de parken overvol en worden we het centrum van Eindhoven uitgejaagd omdat het te druk is (en dus met z’n allen de parkeergarage in). En zijn er geen verdere versoepelingen voor de buitensport. Dat is niet meer uit te leggen. Dus nog steeds niet met die kleintjes een keer naar PSV om samen met Rust Roest een leuke driekamp te spelen. Nog steeds geen ouders langs de lijn bij die trainingen op zaterdagochtend. Nog steeds geen mogelijkheid om met beperkte reisbewegingen een oefenwedstrijdje te organiseren voor oudere jeugd of senioren. Nog steeds geen extra stapje om de club weer een beetje terug te krijgen.
Zo lang sport wordt gezien als sector en niet als levensbehoefte, zullen we hier in blijven hangen, vrees ik. Terwijl voorzien in die levensbehoefte zal leiden tot meer bewegen, meer weerstand, betere gezondheid, meer plezier en (uiteindelijk) een significante bijdrage aan het laten dalen van de ziekenhuisopnames. Het is meer dan jammer dat hier niet zo naar wordt gekeken.
En dan nog iets: Op zaterdag lekker naar je club…….. in plaats van naar de Primark. Wie wil dat nu niet?
Fijne zondag.
Edwin Mulder
Voorzitter KV DSC