Zondagavond. Ongewoon moment. Gisteren laat thuis uit Den Haag. Vanochtend vroeg werken. Kan gebeuren. Excuus als ik u bioritme heb verstoord. Voordeel. Ik kan de overwinningen van DSC 3, nog steeds in de race om het kampioenschap, 5, en 6 opschrijven. Net als de nederlagen van 4 en 9.
Zaterdag. DSC vliegt uit. Veel uitwedstrijden. Ik zie niets. Heb weinig info. Het wordt een short story. De weken van beslissingen. De A2. Puntjes proberen te sprokkelen. Proberen te handhaven. Vooral belangrijk met het oog op volgend seizoen. Het lukte ook in Houten net niet. Volhouden. Ook de A1 en A3 verloren. De A1 tegen kampioenskandidaat Fortuna. Toch voor nu een redelijk resultaat. Bij de A3 stokte de score op vier. Dan is winnen lastig. De B1 wint van OVVO. Is dicht bij plaatsing voor de kwartfinales. De B2 speelde gelijk. Alle C teams wonnen! De D’s weer niet. De E’s weer wel. Interessante reeks.
Tegen KCR in Ridderkerk won twee maar weer eens makkelijk. 18 – 31. Die score stond blijkbaar al ver voor tijd op het scorebord. Er kon dus nog wat meer. Gaan ze nog een keer voor de veertig. Het had er misschien tegen KCR wel ingezeten.
Ik was wel in Den Haag. DSC – Die Haghe. Prachtig sportcomplex. Maar tweehonderd supporters in zo’n enorme ruimte levert helaas een sfeerloos beeld op. Dat ligt overigens niet aan het enthousiaste team van de week. Die Haghe schiet uit de startblokken. Twee aanvallen. 2 – 0. Dat duurt een minuut. Via 3 – 1 wordt het 5 – 1. Er volgt een fase met nogal wat slordigheden. DSC ontwaakt daarin en kruipt dichterbij. 5 – 3 en vervolgens 5 – 5. Nog tweemaal weet Die Haghe het initiatief te nemen. Bij 7 – 8 komt DSC voor het eerst op voorsprong. Het signaal om dat initiatief niet meer af te geven. Die Haghe scoort nog wel 8 – 8 maar vervolgens loopt DSC naar een 10 – 14 voorsprong. Het is geen spektakel. DSC heeft controle. Zakelijk en efficiënt. 11 – 14. Rust.
Tweede helft. Het verschil is steeds vier of vijf punten. Bij 15 – 21 is de wedstrijd wel beslist. Ik zie nog een mooie score van Die Haghe. Er volgt nog applaus omdat Robert Roubos er in een ultieme poging in slaagt een bal binnen te houden. Hij speelt de bal ruggelings in de handen van Joan Vos. Die drukt doeltreffend af. Amusant. DSC loopt uit naar 18 – 26. Viert dan de teugels. 21 – 26. Verdiend. Dat heet een regelmatige overwinning.
Zondagavond. Ik lees wat tweets. Over VvV. Talk of the town. DeetosSnel won van Tempo. DSC heeft het in deze beslissende weken niet meer in eigen hand. Er wordt gespeculeerd dat DSC over twee weken in Dordrecht gaat verliezen. Het zal onze trainersstaf niet boeien. Prematuur. De ervaring leert dat er altijd verrassingen zijn in deze fase. Eerst maar eens thuis tegen Nieuwerkerk. Zij wonnen dit weekend! Ze vechten tegen degradatie. Uit speelde DSC gelijk. Het is een geduchte tegenstander.
Op naar een carnavaleske ontmoeting. Vrijdag voor de liefhebbers eerst een bierproefavond. Zaterdag een dagje DSC. Benieuwd hoeveel foampruiken op de tribune zitten. De dames werkten in de workshop gedreven aan de creaties. Een leuk initiatief. Uit de voorkamer klinkt; “hallo allemaal.’ De Luizenmoeder. Ik stel me waardevrij op. Tot volgende week.