Helmond. Zaterdagochtend. Half tien. Richting Veldhoven. Half uurtje. Op naar D4 en B3. In de auto. Sweet Home Alabama. Intro zo herkenbaar. Overdenk de week. Maandagavond. Bestuurstafel. Thema: werving. Niels van Kemenade sluit aan. Hij is helder. Urgentie. Visie. Plan. Acties. Doelgroep vier tot acht jaar. Op en via basisonderwijs. Clinics. Er volgen Korfbal Kangoeroedagen. Hij hamert op belang van opvang op het veld en de ouderbetrokkenheid daarbij. Hij werkt met een team van twintig, vijfentwintig wisselend betrokkenen. Onder andere via App. De bestuurstafel, zeventien leden, luistert. Vullen aan. Stellen vragen. Wisten weinig van de lijn. That’s the point. Meer uitgedragen. Meer wij-gevoel. Zelfde bijeenkomst. Annemarie van Gils. Activiteitencommissie. Ik kijk uit naar de activiteiten voor de jeugd. Zeventien ambassadeurs kunnen dit weer verder uitdragen.
Ik rijd het parkeerterrein van SDO op. Heerlijk zonnetje maar toch een jasje aan. De D4 is al gestart. Goh…..wat een hummels binnen de lijnen. Ze ‘verzuipen’ op dat grote veld. Twee vakken. De weg van verdediging naar aanval is lang. Eerste wedstrijdje D. Niet voor SDO. Groter. Sterker. Scheids Pieter de Geus voelt het allemaal feilloos aan. Er ontstaat daardoor toch een wedstrijd. Na een moeizame eerste helft en betere tweede. Er ontstaat gevoel van ruimte. Olaf redt de eer met een mooie doorloopbal.
Ook plezier bij de B3. Nieuw team. Mix van C en B. Een vlotte, leuke wedstrijd. In de tweede helft stokt de score bij DSC. Daardoor verlies. 10 – 6. Voldoende perspectief.
Van Veldhoven naar Eindhoven. Parkeren valt niet mee. Drukte. Ik zie flitsen B2, C3, A3. Kijk een stuk A2. Overal een beetje hetzelfde beeld. Onwennig. Zoeken. Geen ritme. Ik hoor dat B1 wint. C1 verliest. D1, 2 en 3 winnen. E1 en E2 winnen. Het vierde verliest. Onmogelijk het allemaal te volgen.
Goed volgen is ook niet mogelijk bij twee en de A1. Ze spelen tegelijkertijd. Aandacht verdelen. Vervelend. Het tweede ontmoet Blauw Wit Amsterdam. Topploeg. Veel league-ervaring. Kampioen van Nederland bij de reserves. Kortom…. De eerste helft. DSC weet lang te volgen. Steeds op twee puntjes. Net voor rust. Breakpoint. Drie achter. Schot DSC rolt over het randje. Blauw Wit neemt over. Daar valt het schot wel. Op slag van rust vier verschil. Na rust. Blauw Wit geeft gas. Het verschil is snel gemaakt. 15 – 25.
De A1 heeft in PKC A1 een lastige opponent. Stug. Fysiek. Ze zetten en bijten zich letterlijk vast in DSC. Vooral de eerste helft. Doelpunten zijn schaars. Tweede helft. Meer korfbal. DSC maakt een verschil van vier. Ten slotte 16 – 10. Geen topwedstrijd. So be it. Verdiend is het wel. Gewoon meer korfballend vermogen.
De hoofdact. DSC - Avanti. Vorige week ritme tegen elkaar opgedaan. Nu om het ‘echie.’ Is dit een topper? Op papier zeker. Maar ik laat het oordeel nog maar achterwege. Er zijn in beide teams nieuwe gezichten. Zowel spelers als staf. Op basis van het verleden mag je het inmiddels wel een klassieker noemen. De teams vochten al vele duels tegen elkaar uit. Ik zoek een rustig plekje en laat het over me heen komen. De start is voor DSC. 3 – 0. Ze laten de kans op vier lopen. Avanti vecht terug naar 3 – 2. Vervolgens op de helft 4 – 2. Er volgt een wedstrijdbeeld van stevig korfbal. Over het hele veld gevechten, duels, veel fysiek contact. Elk plekje wordt bevochten. En met al die energie in de persoonlijke duels…….weinig doelpunten. Op slag van rust. DSC doet nog prettige zaken. 8 – 5.
Tweede helft. Het beeld verandert niet. DSC lijkt bij 10 – 6 een belangrijk gaatje te slaan. Avanti vecht zich echter redelijk snel naar de 10 – 10. DSC maakt in die fase verdedigende foutjes die Avanti netjes benut. Laatste kwartier. Avanti dringt aan. DSC houdt het initiatief in de score. 12 – 10. Probleem is echter dat het vak rond Jan Knollema en Lotte van Montfort aanvallend stagneert. In deze fase is ook Rick van den Blink hot. Hij vecht pittige duels uit met Aram Brouwer. Zorgt ondanks stevig druk voor de 12 – 12. Brouwer beantwoordt dat direct met een score aan de andere zijde. DSC houdt het initiatief. Als enkele minuten voor tijd de 14 – 12 wordt gescoord lijkt het muntje naar de DSC-zijde te vallen. Avanti weet echter direct 13 – 14 te scoren. De druk blijft. DSC speelt in de eindfase te onrustig. ‘Take it Easy.’ ….Mijn gemompel wordt natuurlijk niet gehoord. Avanti krijgt de overhand. Van den Blink valt alleen nog maar aan. Zorgt voor veel Avanti-druk. De gelijkmaker blijft niet uit. Nog een minuutje. DSC in balbezit. Wederom balverlies. Het momentum is voor Avanti. Billenknijpen. DSC survivalt. De score blijft uit. De punten worden gedeeld. DSC had zondermeer mogelijkheden de deur dicht te doen. In de slotfase had Avanti de kans de volle buit te pakken. As ik het optel, terechte uitslag.
Bon. De kop is er af. Liefhebbers. Vandaag nog vijf wedstrijden. Dinsdag en woensdagavond midweek. Volgende week naar Kamerik. Tot dan.