HKC tegen DSC had eigenlijk de finale moeten zijn. Dat hoorde ik de commentator van dienst zeggen tijdens de samenvatting van de wedstrijd van dinsdag. En hij had dat weer gehoord in diverse wandelgangen. Misschien een mooi compliment voor hetgeen DSC (en natuurlijk HKC) dit seizoen hebben laten zien; uiteindelijk schiet je er niet veel mee op. HKC tegen DSC was in ieder geval een finale-waardige wedstrijd. Dat wel. Met uiteindelijk een – ik denk– terechte winnaar. Op waarde geklopt, heet dat dan.
DSC schiet uit de startblokken. In no-time 0-6 naar 9-12 bij rust.In de tweede helft een HKC dat steeds dichterbij kruipt. Op 16-17 mist DSC een stip. En in plaats van 16-18 wordt het 17-17, het eerste moment in de wedstrijd dat HKC op gelijke hoogte komt. Het is dan al een tijdje Havelaar-time, want dit is haar 5e doelpunt. Na 18-17 mikt Timo nog de 18-18 in de korf. Maar, met nog ruim 6 minuten op de klok, komt de klad erin bij het aanvals-vak van DSC. Te snel, verdedigd en onzorgvuldig in plaats van rust, goed neerzetten en op het juiste moment schieten. Het gevolg is dat de bal te snel weer in de aanval van HKC belandt en, zoals gemeld, Havelaar on fire. Eén keer rustig afmaken, de tweede keer afleggen op Zwang, die er 20-18 van maakt.
Er is dan nog 5 minuten te spelen. 5 minuten waarin van alles gebeurt maar waarin het DSC niet lukt om de wedstrijd te keren. Hoe zit dat ook alweer met die ene kans die je nog mag nemen na een blessure van de tegenstander? In dit geval niet. Timo pakt echter een ijzersterke rebound waardoor Thije kan herhalen. Het doelpunt wil maar niet vallen. Op twee minuten nog wel een stip na een kamikaze actie op Thije (groen met een geel randje, heet dat). Thije eruit. Coen erin. Timo verzilvert de stip.
In de aanval van HKC die volgt een nare blessure voor Pia. Laten we hopen dat het meevalt. Op 1,22 verovert DSC weer de bal en is er nog genoeg kans op de gelijkmaker. Eén schot. Geen korf. En dan………… wederom knullig. DSC gaat door de schotklok. Weg kans. Nog één minuut. Een minuut die door HKC vakkundig wordt uitgespeeld. Einde wedstrijd. Feest in Hardinxveld-Giessendam. Van links… naar rechts.
Net als dinsdag een wedstrijd die DSC had kunnen winnen. Misschien wel had moeten winnen. Echter, dit soort wedstrijden worden beslist op details, kleine foutjes met grote gevolgen omdat ze genadeloos worden afgestraft. Dat is echter ook de verdienste van HKC. Zij lieten zich niet ontmoedigen doorde 0-6 die op het scorebord stond. De winnaar in dit soort wedstrijden is het team dat de minste fouten maakt. De felicitaties zijn dan op z’n plaats.
DSC speelde 4 finales in deze play-off rondes. Elke minuut gestreden. Nooit opgegeven. De tussenklasse is veiliggesteld. Dat was het doel. Begrijpelijk dat je dan ook voor het toetje wilt gaan. Dat siert het team en de staf. De teleurstelling zal even groot zijn maar wees trots op wat je met elkaar hebt bereikt. Nu even rust om op 23 april er weer te staan. Want over toetjes gesproken…..
Áls laatste een diepe buiging voor de supporters van DSC. Ook hier, tot het laatst geschreeuwd en aangemoedigd. Altijd achter het team blijven staan. Hulde.
Oh ja….we hebben jullie nog één keer nodig. Zaterdag 16 april, 12.30 uur in de Vijfkamp de laatste play-off wedstrijd van DSC A2, tegen DVO A3. DSC moet een achterstand van 5 doelpunten goed maken voor promotie naar de overgangsklasse. Ze kunnen wel wat support gebruiken. Ik vraag dit namens de dochter van een vriend van me…….
Fijne zondag
Edwin Mulder
Voorzitter KV DSC