Het is precies 00.00 uur, als ik aanvang met deze blog. Net terug uit Amsterdam. Op de A2 reden de erevoorzitter en ik nog een bus voorbij, waarin een feestje werd gevierd. Best gezellig. En verdiend ook voor onze supporters en de selectie. Want: Wat.Een.Wedstrijd! En wat hebben onze supporters tot het laatste moment, en zelfs in de fase waarin we het even niet meer zagen zitten, het team naar de overwinning geschreeuwd en gezongen. Hulde.
De start was voortvarend. Hoog tempo, nagenoeg elke aanval een doelpunt. Tot ergens 9-9 bleef het maar gelijk op gaan. Daarna was het AW.DTV time. Het schotpercentage van het begin kon worden doorgetrokken, daar waar bij DSC de motor haperde. Via 15-10, stond het 19-13 bij rust.
Na rust, eerste score voor AW.DTV. 7 verschil. DSC meteen terug naar 6. En zo gaat het een hele tijd. Soms 7 verschil, soms 6, heel soms 5. Tot 10 minuten voor tijd. Het eerste moment waarop DSC op 4 verschil komt. Het moment ook waarop bij AW.DTV wat zand in de motor lijkt te komen. DSC ruikt bloed. De supporters ook. De reserves trouwens ook. De bewoners van de flat achter het raam moeten op z’n minst hebben gedacht dat er in sporthal Zeeburgereiland het volgende Glory gevecht van Badr Hari gaande was.
DSC kruipt dichterbij. 2 verschil op 7 minuten voor tijd. De herrie in de zaal komt uitsluitend uit de DSC supportershoek. 3 minuten voor tijd is het gelijk. 27-27. Erop en erover zou je zeggen maar wat ongelukkige keuzes leiden ertoe dat AW.DTV mag aanleggen voor de winnende treffer. Dat lijken ze dan ook te doen. 28-27 op ruim één minuut voor tijd. DSC krijgt de bal uit. Wéér kwijt. Op 44 seconden gaat de bal terug in Amsterdams bezit. Ze moeten één schot pakken. Mis. Met nog 23 seconden krijgt DSC nog één kans voor de gelijkmaker. Timo legt aan op 9 seconden. Mis. Maar Guido vangt nog een keer af. Terug naar Timo. Doorbraak. Stip! Op 2 seconden voor tijd. Eerst een keer oefenen maar….. time-out voor AW.DTV. Daarna? Koelbloedig afgemaakt. 28-28. Verlenging.
5 minuten zuivere speeltijd. Het team richt zich nog één keer op. De supporters er achter. AW.DTV krijgt de bal uit. Op 3 minuten en 20 seconden is het Maaike die zich vrijspeelt en van afstand koel de 28-29 afdrukt. In de resterende tijd komen beide teams ieder nog tot 4 pogingen. Geen goals meer. Overwinning voor DSC. In the dying seconds. Tussenklasse it is! Eerste doel gehaald.
De zaal wordt overgenomen door DSC. Brabantse nachten zijn lang klinkt uit de kelen. De tranen vloeien bij spelers en supporters. Op sterven na dood tegen een ijzersterke tegenstander met een schotpercentage in de eerste helft waar bijna niet tegen op te boksen was. Meteen die eerste goal tegen in de tweede helft. Maar…. don’t give up. Never give up. Dan maar op z’n Duits. Wat een superprestatie. Hulde aan het team, de staf, de reserves. Hulde aan de supporters.
Next stop: HKC. Dinsdag 5 april, 20.30 in de Vijfkamp. Be there.
Fijne zondag
Edwin Mulder
Voorzitter KV DSC