Het dertigste doelpunt. Het was een schoonheid. Een doorbraak. In de sprong met één hand aannemen en doortikken. Voor Tempo een fraaie afronding van een prettige avond. Vooral de heren lieten zich scorend gelden. Jelle Steenbeek in de hoofdrol. Voor rust had hij er al acht in liggen. Tempo stond bij rust al met 17 – 10 voor. Dan wil je wel een schoen op eten. Na rust hielden ze DSC op deze marge. Een keertje werd het vier. Gloorde er een sprankje hoop. Maar de power ontbrak. Tempo deed snel de deur weer dicht.
En DSC. Het gaf geen thuis. Zeker voor rust was het verschrikkelijk slecht. Het heeft geen zin details van de wedstrijd te noemen. Het was ondermaats. Na rust meer drive. Het was echter te laat. Tempo zat lekker in de wedstrijd en DSC moest alles geforceerd doen. Het eindigde in de tweede helft in 13 – 13. Zie daar waar vooral de boot werd gemist.
Het stemt niet vrolijk op zondagochtend. Ik krap eens achter mijn oren. Kijk naar de eerste zinnen. Ik maak er niet meer woorden aan vuil. Werk aan de winkel.
Eerder op de dag in de VIjfkamp was het allemaal leuker. In de luwte gebeurde van alles. De D3 won. De C4 speelde alleraardigst. Halfweg is het 3-3. Mooie prestatie. Na rust, wel kansen, geen scores. De tegenstander lukt het wel. 3 – 10. Spelers toch tevreden. Een verdienste van positieve coaches. Compliment.
Dan de B3. Dit team speelt in de damescompetitie. Voor het eerst een keuze bij DSC. Opvallend? Nou ja, aanvankelijk wel. Het heeft voor DSC overigens niets te maken met dat er alleen meisjes in het team staan. Een nuance op een column deze week op korfbal.nl. Reden is dat dit team fysiek in de gemende competitie te kort kwam. Dat blokkeert ontwikkeling. Het is even wennen. Je komt in andere omgevingen. Je krijgt te maken met andere speelstijlen. De keuze levert nu spelplezier op, andere tegenstanders (of beter: tegenstandsters) en vooral ontwikkeling. Daar gaat het om. Ze ervaren nu dat ze het spelletje wel beheersen. En er is bijvangst. Er komen damesverenigingen naar de Vijfkamp. Ze kunnen een graantje meepikken van het gemengde korfbal, van onze korfbalomgeving. Edwin Mulder daagde jaren geleden het dameskorfbal al eens uit om heren te werven. Er zijn hier en daar bewegingen en acties. Maar cultuur buig je niet zomaar. Ontwikkelingen gaan traag. Werk aan de winkel wat mij betreft in het dameskorfbal. Deze gedachte miste ik afgelopen week in de column.
Op naar volgende week zaterdag. Een dagje DSC in de Vijfkamp. We krijgen bezoek van Fortuna, Dalto, OVVO, Die Haghe en Sinterklaas. Dus volle bak. Bizet klinkt. Ik zoek een keer in een aria. Voltre toast, je peux vous le rendre. De ‘Toreador Song’ uit Carmen. Inspiratie voor volgende week. Kom op, ik verlang naar een prettigere schrijfochtend.