B2, Herfstkampioen. Na winst op NKV B1. 10 – 3. Keurig gedaan. Molto bene. In poule met SDO B1 en Tilburg B1. Uitbundigheid. Non. Kon niet. Geen bubbels. Geen ‘We are…’ Doet niets af aan de prestatie. Gefeliciteerd allemaal.
Herfst. Dat is het. De bomenrij op de Vijfkamp kleurt prachtig. Groen. Rood. Geel. Bruin. Helaas. Het weer heeft er geen zin in. Vooral bij de A1. Het valt er op enig moment met bakken uit. Daarvoor kom je als tegenstander niet graag uit Amsterdam. Zeker niet als je ook geen vuist kunt maken. DSC A1 loopt over AWDTV heen. Vlotjes. 4 – 0. 8 – 0. 12 – 0. Na rust. 16 – 0. 20 – 0. Ooit verloor ik een wedstrijd met 0 – 7. Overgangsklasse. Zaal. Heel lang geleden. Jules van Rijsewijk herinnert mij er weleens aan. Miste ook nog een stip. Ik snap wel iets van de frustratie bij AW. Martelgang. Nog een kwartier. Eindelijk. De eerste voor AW. Enige bevrijding. Het eindigt bij 26 – 3. Geen sprake van een echte wedstrijd. Today. DSC in alles beter.
De A2 is leuker. Om plaats een tegen Tiel. DSC heeft het initiatief. Er wordt gerust met 9 – 6. Daarna 9 – 7. Dan. Evenwicht. Tot. Minuut eenenveertig. 10 – 7. Weer een tijdje niets. De afronding aan beide kanten is matig. Minuut zestien. 10 – 8. Tiel dringt aan. De A2. Keep it cool. Speelt lange aanvallen. Maakt juiste keuzes. Loopt uit naar 12 – 8. En daarna overtuigend naar 15 – 8. Nice game.
De B1 pakt ook de volle buit. 19 – 10. Unitas B1. Dat is lekker. Er waren een paar nederlagen met magere scores. De A3 speelt gelijk in en tegen Kesteren. C1, 2 en 3 verliezen. De overwinning van de D1 is mooi op Rust Roest. En in Rotterdam. Wion uit. Lukt het vier niet om tot resultaat te komen.
Pauze. Drie speelt niet. Wedstrijd eruit. Uit veiligheid. Ik loop maar eens een rondje. Je krijgt anders vierkante ogen. Scan het nieuws. Dat had ik beter kunnen laten. De vooruitzichten. Bedrohlich. Maar afwachten. Komende dagen. Ik denk vooruit. Zaal. ALV. 28 oktober. We hebben al aangepast. Maar…. We zullen pas laat de echte vorm weten. En die ALV gaat ergens om. DSC 2.0 is op veel vlakken gaande. Bestuurlijk gaat er ook het nodige veranderen. Welk bestuurlijk model heeft DSC nodig? Daar liggen de contouren voor klaar. Enkele DSC’ers zijn zich er over aan het buigen. Dat vraagt om sparren met de leden. Volgende keer meer details.
Twee ontmoet Sporting Delta 2. En het wordt een moeizaam, krampachtig potje. Doelpunten. Schaars. Schotpercentage. Laag. Richting. Ontbreekt. Rebound. Best in orde. Kortom: afronding in een diepe la opgeborgen. Dan valt kijken niet mee. DSC gaat er de eerste helft nog het beste mee om. 6 – 2. Op slag van rust. Toch. 6 -3. DSC had het als waarschuwing kunnen zien. Sporting Delta wil er voor strijden. En dat doen ze. Minuut drieënveertig. 8 – 8. Sporting Delta pakt over. 8 – 9. 9 – 9. 9 – 10. 10 – 10. 10 – 11. Het zegt genoeg. Delta beet zich vast. Knokte. Ging de strijd aan. Daar had DSC geen goed antwoord op. Dan leid je een nederlaag die niet lekker voelt. En ik zou Delta tekort doen. Er voor gaan. Dat deden zij. Ce ça.
DSC 1 – Mid-Fryslân 1. Eerste kwartier. Voor DSC. 7 – 3. Vooral Jelmar Brouwer laat zich gelden. Daarbij. Er worden vooral in het tweede aanvalsvak veel kansen gemorst. Meestal niet handig. De tegenstander kan meeliften. Via 9 – 6, 9 – 7 wordt het net voor rust 10 – 7. En ik denk. Wat een stortvloed aan kansen en mogelijkheden.
Na rust. Mid- Fryslân beter. 10 – 8. 10 – 9. Strafworp. Zwaar aangevochten. De arbitrage blijft er rustig onder. DSC mist. Merci. 10 – 10. Brutaal wordt het zelfs 10 – 11. DSC. Wake up. Je geeft de wedstrijd nog weg. Ik denk aan twee. Niet nog een blues. Yara Koster countert meteen. Maar Mid-Fryslân zit in de wedstrijd. Balcirculatie omhoog. Hoger schotpercentage. 11 – 12. Tjeerd Kooiman grijpt in. Wisselt Maaike Roubos en Anne de Kok van vak. Het geeft vooral een impuls aan de tweede aanval. Maaike scoort 12 – 12. Yara Koster houdt DSC met 13 – 13 nogmaals in de wedstrijd. En een wedstrijd is het in deze fase. Ineens rock-‘n-roll. Die eindigt bij la en le Roubos. Eerst la. Twee schoten. Twee scores. DSC op 15 – 13. Als Le een minuut later 16 – 13 binnen gooit is de orde hersteld. Tien minuten voor tijd schiet Timo de Wit de wedstrijd in het slot.
Het einde. 19 – 15. De vijftiende van Mid Fryslân is fraai. DSC wint. In pittig duel. Niet hoogstaand. Het ging niet vanzelf. Te veel kansen mis. Daaronder. Vier strafworpen. Ik ken een trainer die vroeger zijn spelers met binddoek om stippen liet oefenen.
Al met al. De blues werd wel een rhytm-and-blues voor DSC. En daarmee zijn ze fier koploper. Dalto verloor opvallend van SKF. Volgende week mogen ze de positie verdedigen tegen medekoploper Wageningen. Da’s op voorhand genieten. Een topper. ‘Hit The Road Jack.’
Tot de volgende keer.